2.9.2007 | 17:45

Á alþjóðlegum nótum

Ég rak rétt í þessu augun í sjónvarpið þar sem konukind ein stritaði við að útbúa ítalska rétti í gríð og erg. Einhverra hluta vegna datt ég í eitthvert nostalgíukast og fór að rifja upp minningar frá þeim skemmtilega tíma er maður lifði og hrærðist í hinu mjög svo alþjóðlega samfélagi stúdenta við KVL. Í framhaldi af því rifjaðist upp brandari sem Paolo, hin ítalski samleigjandi minn á þessum tíma, sagði mér. Hvernig hann fór að því að koma brandaranum frá sér er mér, enn þann dag í dag, hulin ráðgáta því hin enska tunga var honum ekkert sérstaklega töm, blessuðum karlinum. Innihald brandarans komst þó til skila og það sem meira er ég hef munað hann alla tíð síðan, sem verður að teljast einstakt. Ég ætla því að deila þessum, mjög svo alþjóðlega, brandara hér með ykkur en hann var eitthvað á þessa leið:

Himnaríki er....
..... þar sem vélvirkjarnir eru þýskir,
lögreglan er bresk,
elskhugarnir eru franskir,
kokkarnir eru ítalskir og
allt er skipulagt af Svisslendingum.

Helvíti er.....
......þar sem vélvirkjarnir eru franskir,
lögreglan er þýsk,
elskhugarnir eru svissneskir,
kokkarnir eru breskir og
allt er skipulagt af Ítölum