Við nánari umhugsun

Eftir að hafa ráðist í hreinsun á tölvupósthólfinu mínu, sem án efa er eitt það allra leiðinlegasta verk sem maður getur tekist á við, hef ég ákveðið að gera þrátt fyrir allt smávægilega úttekt á árinu 2007.  (Fyrir þá sem ekki sjá tenginguna á þessu tvennu þá notaði ég tíman og íhugaði atburði ársins um leið og ég mokaði skítnum úr pósthólfinu).   

Árið 2007 var ár hinna óvæntu atburða þar sem m.a Óðinn nokkur Gíslason gerði sér lítið fyrir og klárað sitt margumtalaða mastersverkefni.

Eftir tiltölulega viðburðalítið upphaf ársins 2007 kom loksins vor og með því  langþráð sumardvöl norðan heiða sem hófst á 3 vikna sauðburði.  Hér sannast enn og aftur að fátt er betra fyrir geðheilsuna en að komast heim í sauðburð.  Sauðburðurinn dróst nú heldur á langinn þetta árið og verður það að skrifast á reikning kynbótahrútsins hans Hákonar bróður.  En sá hrútur er, þrátt fyrir ákaflega léttrækt ætterni, svo óskaplega latur að hann nennti ekki einu sinni að sinna sinni árstíðabundnu skildu svo vel væri heldur dundaði sé við þetta eitthvað fram á vorið. 

Síðasta ærin bar því um miðjan júlí ef ég man rétt og þó það væri heldur einkennileg samblanda að hlaupa úr heyskapnum til að líta eftir óbornu ánum, hafðist þetta nú allt að lokum og áttu þeir feðgar, þrátt fyrir allt áætis líflambahóp í haust en minn afrakstur varð heldur rýrari þar sem helmingur minna lamba drapst um sumarið og hinn helmingurinn, smálambið Hallur, býr nú í hálmspili í fjárhúshlöðunni og hallar undir flatt eins og nafnið gefur til kynna.  Hákon bróðir aumkaði sig þó yfir mig og gaf mér gimbur af mínu gamla kyni, sem nú er í hans vörslu, svo fjáreign mín tvöfaldaðist í haust þrátt fyrir afföll sumarsins.   

Sumarið einkenndist af skemmtilegheitum, þar sem gamlir kunningjar hittust á ný, gengið var á fjöll og fleira sér til gamans gert. Útreiðar voru einnig stundaðar af nokkru kappi í sumar.  Hafði ég útibú bæði austan og vestanmegin ár og reið út í félagsskap Mæju og Möggu vestanmegin en Harðar og Hákonar austanmegin.  Yrpa mín, betur þekkt sem Litla-Jörp er því nú orðin allnokkuð tamin og fær í flestan sjó.  Mér til aðstoðar við tamningarnar naut ég dyggrar aðstoðar Kviku gömlu, trausts samstarfsfélaga til margra ára.  Náðum við öll saman einni ferð austur í Fnjóskadal í lok sumars þrátt fyrir að gamlar merar tækju upp á því að ganga í barndóm en ferðalag þeirra Hákonar, Grána og Ólgu, niður heimreiðina á Svertingsstöðum verður lifir líklega lengi í minningu þeirra er á það horfðu. 

Óvæntasta uppákoma sumarsins verður þó að teljast þegar Fúli-Gráni hans Hákonar (sem henti mér fyrir utan hesthúsið á Hvanneyri hérna um sumarið) greip töltið í fyrsta skipti á ævinni niður Garðsárheimreiðina eftir göngurnar.  Til þess þurfti hvorki meira né minna en heilsdagsbrúkun í göngum og óvænta aðstoð girðingarefna Garðsárbóndans, svo það er alsendis óvíst að þetta verið einhvern tíman leikið eftir.  Að minnsta kosti tel ég líklegt að Hákon sé til í að sleppa gaddavírnum í taglinu enda yrði þá margra manna verk að gangsetja klárinn þar eð alltaf þyrfti a.m.k einn mann til að hleypa hann uppi eftir að Hákon er búin að yfirgefa hnakkinn.  Það verður þó að segjast að Jón litli (sem er rétt tæpir tveir metrar á hæð) hafi átt eina bestu takta ársins í hestamennskunni þegar hann náði Grána.  Líklega hefðum við betur gefið honum lassó í jólagjöf í stað brettaskífunnar.

Með haustinu tók þó alvara lífsins við nýtt verkefni handan við hornið ásamt þeim gömlu sem biðu með upphafi kennslu.  Því lagði ég land undir fót í einn eitt skiptið og flutti mig aftur vestur á Hvanneyri.  Vegna anna varð minna um norðurferðir þetta haustið en þó komst ég í tvennar göngur sem verður að teljast algert lágmark til að viðhalda andlegri heilsu.  Haustið og veturinn hefur verið viðburðaríkt og skemmtilegt.  Endurnýjaði óvænt kynni mín við Kollu snilling, sem ég vann með á pósthúsinu í gamla daga.  Við Elsa brölluðum einnig margt skemmtilegt saman og eigum án efa eftir að gera mun betur í þeim efnum á nýju ári. 

Jólafríð hófst með seinna móti þetta árið.  Jólahátíðin gekk í garð með fæðingu jólanautsins sem EKKI var skírður Jesú þrátt fyrir að hafa skotist í heiminn rúmlega sex á aðfangadagskvöld.  Líklegt verður að teljast að þetta hafi verið síðasti aðfangadagurinn sem ég(og aðrir) mjólka í fjósinu á Svertingsstöðum þó kýrnar komi líklega til með að halda áfram að reyna að bera á aðfangadag eftir sem áður.  Án efa á ég eftir að sakna þess að fá ekki að mjólka stöku sinnum þó þær sparki nú í mann stundum blessaðar.

Merkilegt nokk þá náði ég ekki að fara til útlanda á síðasta ári þó árið hafi verið viðburðaríkt.  Hef ég hugsað mér að bæta úr því á næsta ári og gera svo ótalmargt annað skemmtilegt enda markmiðið að 2008 verði eigi síðra en 2007 var og var það þó með skemmtilegri árum.  Ég sé að þessi pistill er í fremur búskaparlegum stíl enda ekki við öðru að búast af óforbetranlegum sveitamanni.  Hann er líklega skrifaður fyrir sjálfa mig fremur en nokkurn annan.  Ég óska þess nú sem oftar að geta deilt með öðrum, þeim myndum sem ég geymi í huganum af öllum þessum bráðskemmtilegum atvikum sem og mörgum öðrum.  Hugsanlega ætti ég að strengja áramótaheit um að vera duglegri að hafa myndavélina á lofti. 

Hafi einhver nennt að lesa í gegnum þessa langloku þá óska ég ykkur enn og aftur gleðilegs árs, þakka fyrir gamalt og gott og hlakka til að hitta ykkur öll á næsta ári.  Sem verður árið sem við brjótumst undan úreltum samfélagslegum viðmiðum, hehehe (Magga og Elsa skilja þennan J )

Ég nenni ekki að lesa þetta yfir heldur skelli þessu á ykkur svona, stafsetningavillur og allt með

Áramótakveðja

Gunnfríður

Athugasemdir

[Sigga Dóra (IP-tala skráð) 1.1.2008 kl. 11:51]

Ég las alla leið niður og hafði gaman af!

Gleðilegt ár Gunnfríður og hafðu það gott á nýju ári. Það verður spennandi að sjá á hvaða ári við hittumst næst

Kveðja frá Köben,

Sigga Dóra 

[Jóm litli frændi (IP-tala skráð) 2.1.2008 kl. 23:37]

þetta var bara gaman að lesa þetta þó þetta hafi verið pinu langt en mörg skemmtileg atvik þarna. Maður verður bara að reina að toppa þennan skemmtilega eltingaleik við Grána í næstu göngum. 

þakka fyrir árið 2007 hittumst kát og hress á því nýja.

Kv. jón