Urð og grjót. Upp í mót.

Jæja jæja þá er þessi vinnuvika að renna sitt skeið.  Það var ansi uppgefin og pirruð kona sem skreið hér inn um dyrnar í gær um hálf sex leytið.  Ég náði þó að elda mér smá kvöldmat og innbyrða hann áður en ég lognaðist útaf fyrir framan sjónvarpið.  Ég ætla hins vegar að halda pirringnum fyrir mig í þetta skiptið, leyfa honum bara að fjara út svona hægt og bítandi.  Draga andann djúpt og telja upp að tíu.  "Take the high road" eins og sagt er á útlenskunni. 

Í dag sit ég heima.  Hef komist að það er eini staðurinn þar sem ég fæ einhvern frið til að vinna í verkefninu mínu.  Hugsanlega léttir það lundina eitthvað og friðar samviskuna sem nagar mig æ fastar eftir því sem dagarnir líða. 

Fann gömlu skólaljóðin mín um daginn.  Ótrúlegt hvað maður man ennþá af þessum ljóðum sem maður lærði fyrir um 20 árum síðan (já það eru orðin 20 ár síðan ég sat í ljóðatímum hjá Emilíu í gamla Húsmæðraskólanum á Laugalandi).  

Einhverra hluta vegna er Fjallganga eftir Tómas Guðmundsson ofarlega í huga.  A.m.k fyrstu 6-7 línurnar.

Yfir og út af eyrinni 

GEH