hugleiðingar í upphafi páska

Sjálfskipaðir fésbókarútlegð minni er hér með lokið, í bili að minnsta kosti.  Ég hef þó bara farið einu sinni inn á fésið í dag, gagngert til að skoða myndirnar sem móðir mín setti inn af honum Blesa mínum en eins og flestir af mínum nánustu vinum og kunningjum vita þá lenti hann Blesi minn litli í hræðilegum hremmingum síðastliðið haust og gerðist í kjölfarið einn albesti viðskiptavinur dýralækna á Eyjafjarðarsvæðinu.  Hann Blesi minn er nú sem sagt risin úr öskunni eins og Fönix forðum (sem var nú reyndar einhvers konar fugl en ekki hestur) öflugri og myndarlegri en nokkru sinni fyrir.  Eftir stendur (karlmannlegt) ör á hægri afturfæti en slíkt ku vera vel þekkt á öðrum frægum gæðingum á Íslandi. ( á myndunum hér má sjá hann Blesa minn hraustan og sprækan nú í lok mars og hið karlmannlega ör)

Það var þó ekki meiningin að skrifa hér langan pistil um húsdýr en fyrst ég er byrjuð á annað borð þá get ég alveg eins haldið áfram enda ekki alveg tíðindalaust á þeim vígstöðvum.  Það bar nefnilega til hér um daginn að hún Litla-Botna (Móa) mín lagðist niður og dó drottni sínum.  Telja fróðir menn víst að það hafi verið langvarandi aðskilnaður við eiganda sinn sem fór með hana litla skinnið.  Botna eldri (hér að neðan) virðist þó hafa gert ráð fyrir áföllum af þessu tagi seint á síðasta ári, þar sem fósturtalning leiddi í ljós að hún er kind eigi einsömul heldur gott betur og fari fram sem horfir þá mun hún bera þrem lömbum í vor.  Þetta voru að sjálfsögðu hin ákjósanlegustu tíðindi fyrir eigandann (mig) enda geta ekki margir fjárbændur státað af þeirri frábæru frjósemi að eiga von á þremur lömbum á kind í vor.  Þetta eru einnig ákjósanleg tíðindi fyrir Botnu eldri þar sem hún er ákaflega hlynt hverskonar sérmeðferðum og finnst sjálfasagður hlutur að henni séu færar lúkur af byggi, brauðbiti eða eitthvað annað gómsætt þegar menn koma í fjárhúsin og alveg bókað mál að væntanleg þrílembingavon mun síður en svo draga úr slíkum aukabitum. 

 

Nú annar er allt meinhægt á öðrum vígstöðvum.  Þeir Litli-Rauður og Stóri-Brúnn stunda æfingar af kappi.  Reynar er nú svo þessa dagana að Litli-Rauður er mun kappsamari en Stóri-Brúnn þessa dagana og brokkar eins og engill (hvernig svo sem það er nú) í stóra og litla hringi, stekkur hindranir og bætir í yfirferðina á tölti með hverjum deginum.  Litla-Jörp er eftir sem áður dyggur stuðningsmaður við tamningarnar og tekur öllum fíflagangi í Stóra-Brún með jafnaðargeði (eða því sem næst).

Það er nú eiginlega ekki hægt að blogga án þess að minnast á veðrið en það hefur verið einstaklega ömurlegt síðastliðna daga með tilheyrandi geðvonsku undirritaðrar.  Hér brast á fyrir nokkrum dögum hið hefðbundna Borgfirska vetrarveður með norðaustanroki og brunagaddi svo varla er hundi út sigandi.  Okkar ágæta veðurstöð, sem staðsett er í miðju Hvanneyrarstaðar, lýgur sem aldrei fyrr með veðurlýsingum sem hljóma upp á hámark tveggja stiga frost og 8 m/sek sem er, eins og áður sagði, HELVÍTIS LYGI!!!  Í geðvonsku minni og einlægum ásetningi að láta veðrið ekki stjórna mér, stundaði ég því útreiðar úti í morgun og kom heim tveim tímum seinna frost og vindþurrkuð á við góðan skerpukjötsbita

Ég hef reyndar lengi velt fyrir mér staðsetningu veðurstöðvarinnar á Hvanneyri.  Eftir miklar vangaveltur og geðvonsku yfir ónákvæmum veðurlýsingum og spám hef ég komist að þeirri niðurstöðu að í raun og veru sé staðsetning veðurstöðvarinnar ákaflega strategísk og raunverulegur tilgangur stöðvarinnar sé ekki að útvarpa sönnum veðurlýsingum heldur að viðhalda byggð á Eyrinni.  Þannig er nefnilega mál með vöxtum að Hvanneyri er landfræðilega staðsett á þann hátt að sólskini fylgir norðanátt en öllum hlýrri vindáttum fylgir rigning.  Hér er því aldrei almennilega hlýtt.  Það er því lán í óláni að stór hluti íbúa Hvanneyrar verða lítið varir við kuldann.  Menn keyra á hverjum degi í vinnuna, keyra börnin sín í leikskólann og keyra í kaffi til nágrannans.  Og jú víst er veðrið fallegt út um bílgluggann, með miðstöðina í botni.   Garðurinn og þar með útigrillið er í skjóli sunnan við hús sem er ákaflega heppilegt því útivist staðarbúa fellst mestmegnis í garðvinnu og grillveislum þar sem nágrannar geta rætt veðurblíðuna sunnan við hús yfir limgerðið og jú það er vissulega staðfest af veðurstöðinni góðu sem staðsett er í góðu skjóli í hjarta Hvanneyrarstaðar.  Við hin sem stundum útivist sem krefst meira rýmis en gert er ráð fyrir í einum garði eða ætlumst til að geta farið út að hlaupa eða hjóla með reglulegu millibili getum gert annað af tvennu.  Klætt okkur vel og bitið á jaxlinn eða flutt................  Ég hallast að því að ég þurfi að flytja

/GEH

 

Athugasemdir

[Mæja (IP-tala skráð) 31.3.2010 kl. 19:22]

Ég skil ekki þessa áráttu margra Hvanneyringa (og líka skólafólksins) að fara allra sinna ferða innanbæjar á bíl... það er ekki eins og þetta séu einhverjar gífurlegar vegalengdir.

[e (IP-tala skráð) 31.3.2010 kl. 19:40]

Þú mátt alveg koma skokkandi til okkar - en vinsamlega læsa geðvonskuna inni heimahjáþér :Þ